Eerste week in Haydom
Door: Thom
Blijf op de hoogte en volg Thom
10 Maart 2015 | Tanzania, Mbulu
Goed, afgelopen maandag was mijn eerste dag. Het begon 's ochtends om 7.30u met een soort-van overdracht waarbij de belangrijkste patiënten van het weekend per afdeling besproken werden. Het klinkt als een goed idee, maar vaak is het een mededeling in de trant van "drie patiënten opgenomen, no special cases". Dat was het dan. Na de ochtendoverdracht gingen we met de hele club van artsen en co-assistenten naar de Sala, een kerk hier op het terrein waar elke ochtend een gebed wordt uitgesproken en zo'n beetje het hele ziekenhuis gezegend wordt, hopende dat het vandaag goed zal gaan. Daar worden ook elke dag belangrijke dingen aangekondigd en omdat er naast mij ook wat andere mensen aangekomen waren, werden we naar voren geroepen om onszelf voor te stellen aan iedereen in het ziekenhuis. Helaas is mijn Kiswahili nog pretty much non-existent op wat kleine dingen na, maar gelukkig werd mijn Engels nog vertaald voor hen die dat niet zo erg machtig zijn. In ieder geval weet zo wel gelijk het hele ziekenhuis hoe die nieuwe mzungu met zijn rooie baard heet en je dus door iedereen bij naam genoemd wordt, ook al ken je ze helemaal nog niet! Daarna was het tijd voor een radiologiebespreking, waar alle rontgenfoto's van de dag ervoor kort de revue passeren. En geloof het of niet, ze hebben hier zelfs een CT-scan staan! Grote nadeel is dat patiënten voor alle onderzoeken zelf moeten betalen en het CT-onderzoek kost 200.000 shilling (ongeveer 100 euro), dus voor de overgrote meerderheid van patiënten zit dat er niet in.. Aansluitend visite lopen over de afdeling, die meestal tot een uur of 12 duurt en in de middag is het vaak even checken of er aangevraagd onderzoek gedaan is (wat vaker niet dan wel het geval is) en of er nog nieuwe patiënten zijn of dingen herbeoordeeld moeten worden.
Eigenlijk is dit de eerste vijf dagen zo'n beetje de inhoud van elke dag geweest. Samen met een Tanzaniaanse intern, die de geneeskundeopleiding heeft afgerond maar nu aan de praktijk begint, zien we iets meer dan de helft van Surgical ward 1, wat neer komt op ongeveer 20 patiënten. Een deel van de patiënten liggen er postoperatief na een laparotomie (buikoperatie), met name vanwege de "intestinal obstruction" zoals de samenvattende term hier is voor zo'n beetje alles wat mis kan zijn met de darmen waarvoor operatie nodig is. Een ander deel zijn traumapatiënten met fracturen die liggen te wachten tot ze naar de Orthopedie-ward kunnen en weer een deel ligt er vanwege uiteenlopende redenen. Zo ligt er een patiënt die nu bijna 2 maanden opgenomen is met een abces van de buikwand rechtsonder, dat al enkele keren schoongemaakt is op OK, maar de wond niet sluit. Overigens eet die man bar slecht; hij zou twee keer in mij kunnen passen met zijn gewicht.. Er liggen ook nog wel meer bijzondere patiënten waar ik me nu ook mee bezig houd, maar die laat ik even voor een volgende keer.
Gelukkig is er (natuurlijk) ook ruimte voor ontspanning en afgelopen weekend zijn we met een heel stel richting Lake Manyara gegaan, de eerste dag voor ontspanning en goed (!) eten bij een lodge vlakbij een safaripark rond Lake Manyara, waar we zondag heen zijn geweest. Het was een heel eind reizen vanaf Haidom met een Landcruiser, we zijn pakweg 5,5uur onderweg geweest, maar dan hadden we ook wel weer wat. Koel zwembad, koud bier en grote bedden en ook nog eens heerlijk eten, wat nu al een fijne afwisseling was met de standaarddingen hier in Haidom. Zondags dan op safari geweest, maar helaas hebben we niet zoveel dieren van dichtbij gezien en jammer genoeg ook ditmaal geen leeuwen. Moet ik dus, vervelend genoeg, nog eens een keertje gaan .. ! Het was uiteindelijk ook weer een hele lange rit terug naar het ziekenhuis, dus na het avondeten aldaar werd het gauw stil overal, zodat we enigszins fris en fruitig de nieuwe week weer in kunnen..
-
10 Maart 2015 - 22:57
Rita:
Mooi verslag weer Thom, ik had de foto's van de safari al gezien. Inderdaad jammer dat je de leeuwen gemist hebt. Maar dat komt de volgende keer wel weer. Het ziekenhuis is een stuk groter en moderner dan in Zambia. Zelfs een CT-scan, dat is al heel wat. Succes weer in de komende weken met de patiënten en tot het volgende verslag! -
11 Maart 2015 - 16:36
Harriette:
Zo weer veel indrukken opgedaan in deze afgelopen week en je weet waar je je kunt laten verwennen!!! Lekker scrubben en masseren in een beauty salon!
Wie wil dat nu niet tussen de werkzaamheden door?!?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley